دور باش اما نزدیک... من از نزدیک بودن های دور میترسم...

(دکتر شریعتی)

درد دارد...وقتی چیزی را کسر میکنی ، که با تمام وجودت جمع زده ای!

این روزها تمام وجودم از تلاش برای کسر خاطرات تو درد میکند،عجیب است..هنوز هم تو با منی...

من برای به دست آوردن تو،عشوه و ناز نمیکنم...مانتوی تنگ نمیپوشم...من امروز دیدم...دیدم نگاه تو را که چگونه بدحجاب ترین دختر دانشکده را دنبال میکرد...دلم ریخت...شکستم...اولین بار نبود اما هر بار که تکرار نگاهت را ببینم برایم تازگی دارد...دلم میمیرد...

برای من، هنوز تو پاک ترین پسر دانشکده ای...نگاهت را میگذارم پای کنجکاوی ات...

در این ۴ سال هییییچ گاه حرف عاشقانه ای بین ما رد و بدل نشد...واسط من و تو تنها خدا بود و بس...نمیدانم میدانی دوستت دارم یا نه؟؟اما بدان من هیچ گاه سکوتم را،عفتم را نخواهم شکست...حتی اگر..اگر...از دست بدهمت...

من یاد گرفتم تنها برای یک نفر باشم تمام روح و جسمم را در اختیارش قرار دهم...اگر و فقط اگر به او تعلق داشته باشم،اگر همسرم باشد...همین گونه خواهم ماند...با همین مانتوی گشاد وبلندو گیسوان بلندی که زیر مقنعه پنهانشان کرده ام...شاید دل تو را بزنم...شاید مثل اکنون نگاهت صدها منزلگه عریان تر از من داشته باشد..شاید از دستت بدهم...اما اعتقادم را از دست نمیدهم...چرا که من،یک دخترم...زن آینده...تو نیز مرد باش....یک مرد واقعی!

بیا یک بار دیگر بازی کنیم...

این بار تو چشم بگذار...

من پنهان میشوم...

پنهان میشوم پشت دلتنگیهای کودکانه ام...

پشت خنده های بی بهانه کودکی...

پشت آرزوهایی که بر دل ماند...

پشت ثانیه هایی که بی تو مثل یکسال گذشت و تو حتی نفهمیدی...

پشت تمام موقعیت های خوبی که به خاطر خیال تو از بین رفت...

پشت بغض هایی که هنوز در گلویم مانده...

می توانی پیدایم کنی...؟؟؟؟؟؟؟

تمام شد...برای همیشه...

چند روز پیشیکی از تلخ ترین روزهای تمام عمرم بود...از کابوس هم وحشتناک تر...همون چیزی که همیشه ازش میترسیدم...چند روز پیش تازه فهمیدم...فهمیدم حتی اگر،اگر عاشقم باشی که نیستی هیچ وقت نمیتونی با من ازدواج کنی...هیچ وقت!

نابود شدم همین!

فقط چند قطره معنویت میخواهم ویک عمرشانه های خدا را....همین!آرامش میخواهم در پناهش.

پینوشت:عجیبه باهوش بودم و تیز،بیزار از عشق و رویا...چرا ...چرا...اولین بار که حدس زدم چرا باز خودم را گول زدم چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دارم خفه میشم...بخدا خییییییییییلی سخته...خیلی....میتونم صبر کنم تا این روزهای وحشتناک بگذره،اما نمیتونم فراموش کنم،نمیتونم،۴سال امیدم رو به یکباره از دست دادم...تهی شدم ...دور از هرگونه امیدی...این روزها هیچ درمانی براش وجود نداره...آدم ضعیفی نبودم...اما الان ضعیف شدم...آرزوی مرگ میکنم...نه فقط به خاطر از دست دادن تو...به این دلیل که با از دست دادن تو،من،خیلی از چیزهارا از دست دادم...تمام مشکلات اکنون و سختی های دیروز را دوباره به یاد آوردم...

دوستان لطفا برام دعا کنینواقعا دیگه نمیتونم!

چییییییییییییییییییییییکار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟برای فراموشی تو.از مخ من برو بیرووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووون

چه زیباست

که توتنها نیازمن باشی

و چه عاشقانه است

که تو تنها آرزویم باشی

و چه رؤیایی است

این <<لحظه های ناب عاشقی >>

و من همه زیبایی عاشقانه و رؤیایی را فقط با تو حس می کنم

هيچ وقت از جدايي نااميد نشو...!
شايد حكمتش اين باشه كه قدرشو بيشتر بدوني...
شايد حكمتش اين باشه كه بفهمي بدون اون ديگه نمي توني...
شايد هم حكمتش اين باشه كه شيريني به هم رسيدن رو تا عمر داري فراموش نكني...!!!
خدا رو چه ديدي...!؟!؟!؟

دير باريدى باران ...
دير...
من مدت هاست در حجم نبودن كسى خشكيده ام