اینکه گفته می شود احمدی نژاد در حال برنامه ریزی برای شهرداری تهران است و دوباره شهردار تهران خواهد شد ، درست نیست ، احمدی نژاد این دوره دولتش که به پایان برسد ، محال است بتواند پست دیگری را کسب کند.

اگــــر

هـدفــی بــرای زنــدگـی. . .

دلـی بــــرای دوسـت داشـتـــن. . .

و خدایـی بــرای پـــرستـــش داری . . .

خــــــــــو شـبـخــتـــــی . . .

گناه از تو نیست...میدانی در نبودت حتی نمیتوانم گله ای کنم!!چرا که بین من و تو هیچ گاه رابطه عاشقانه ، دوستی و عهد و حتی کلام غیر درسی نبود...گناه از سادگی من است که تمام خوبی ها ،کمک های خاص تو را گذاشتم به حساب دوست داشتنت...تمام نگاههای گرمت که حتی دوستانم هم فهمیده بودند...تمام دستپاچگی ات فقط به هنگام دیدن من...تمام حمایتت از من...

هنوز هم باورم نمیشود...تمام رفتارهای تو هنوز هم قلبم را به درد می آورد این همه تعارض چگونه در وجود تو نهفته بود؟؟؟؟

خیالت راحت!نفرینت نمیکنم اما از این به بعد ، دیگر در هیچ کدام از دعاهای هر لحظه من جا نخواهی داشت...

تو چه میفهمی حال کسی را که دیگر هیچ نگاهی قلبش را نمی لرزاند...کسی که روزهایی همه را به خاطر تو جواب رد میداد و اکنون در تنهایی خویش ، حتی تصور نمیکند روزی بتواند باز هم کسی را دوست بدارد!!!کسی که به خاطر خیال تو ،از نعمت دوست داشته شدن محروم شد و اکنون به جای حرف های عاشقانه فقط و فقط ،طعنه های تلخ مردم را میشنود...این چیزی که تو از من ساخته ای تنها مجسمه ایست بی روح که از عشق بیزار شده است...میدانم...میدانم...گناه از تونیست...تو راحت باش به زندگی ات برس ..به جشن های شبانه ات.. به تمامی درس هایت...آب از آب تکان نخورده،فقط دلی شکسته که آن هم خودش مقصر بوده...تو که عادت داری باز هم زیرکانه یکی دیگر را عاشق خودت کن...

یاد نگرفته ام...هیچگاه یاد نگرفتم با کلامم تو را مسحور خویش سازم... چه بی ادعا و بی سیاستم در برابرت...دور از هر گونه تملق! باور کن این از خواص وجود من است که برای خوبی کردن و کمک به مردم و دوستانم پاک و ساده باشم و به هنگام همنشینی و کمک گرفتن از کسی ، دقیق وباوسواس و تیزبین....

هیچ گاه خیال نکن که من ، عاشق نگاههای گرم و مستمر تو شده بودم و یا مهربانیها و کمک های خاصت...اینها تنها بهانه است ...سوگند میخورم که تنها بهانه بود برای امید به ادامه عاشقی ام...آنچه مرا به تو عاشق کرد فقط و فقط این بود که تو انگار من بودی در قالبی خیلی مردانه!تمام صفاتی که در من بود را تو داشتی از نوع مردانه اش...حتی هدف و آینده شغلی ات دقیق برابر هدف من بود...اینجا بود که تازه فهمیدم نیمه گمشده دروغ نیست ..هست اما مال نیمه خودش نیست...چقدر دنیا را بد ساخته اند...

دلم پر میزند برای دیدنت..برای یک سلام گفتن خشک و خالی که روزهاست نگفته ام...این موجود سختی که دیگر حتی به تو سلام هم نمیکند،من نیستم...باور کن من نیستم...این موجودی است که تو ساخته ای!

نمی خواهم نبودنت

از شمارش انگشتانم بیشتر شود..

اما این روزها کاری از دستانم بر نمی آید...

آیا می دانی بدست آوردنت

تنها ldquo;استثناءrdquo; در

خواستن ، توانستن است . . . ؟

نه خواستنت نخواستن میشود و نه نبودنت بودن!!!تکلیف من چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خودم را با خاطرات تو سرگرم میکنم نه حضور دیگران!!میبینی ؟؟؟اطرافم خالی است ...تنها هجوم خیال توست که آزارم میدهد.....

دیشب تولد یکی از دوستان بود توی یکی از بهترین هتل های شهر!از چند ماه پیش دنبال یک سری برنامه خاص برای مراسم تولدش بود...خودش میگفت چند میلیون خرج مراسمش شده!همه دوستان هم دعوت بودیم... از صبح تا حالا چندین نفر زنگ زدن خونمون که: ((چرا دیشب نیومدی؟؟؟؟؟؟؟خییییییییییلی عاااااااااالی بود.خیییییییییییلی خوش گذشت......این دختر،محشره!نمیدونی چه مراسمی برگزار کرده بود..بهترین دوستمه.......))

دلم گرفته ...خیلی...وقتی توی بعضی محله های شهر،خانواده هایی زندگی میکنن که حتی پولی برای خریدن غذای روزانه شون ندارن چه اجباریه به این مراسم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟واقعا انسان بودن توی چه کاری معنا پیدا میکنه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟من نمیدونم چه طوری تونستن توی اون مراسم شرکت کنن و خاطره خوبی براشون بمونه در حالی که با یک پنجم اون پول چند تاکودک، یک مادر میتونستن یک شب، فقط یک شب دیگه دغدغه غذای فردا و اجاره خونه رو نداشته باشن! من نمیدونم چه جوری دوستی ها رو پایه خرج کردن اعتبار و قدمت پیدا میکنه و کسی که اهل این مراسم نیست تنها میمونه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟من نمیدونم چه جوری سه هزار ملیارد رو بالا میکشن و خم به ابرو نمیارن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟در حالی که هستن کسانی که از فقر تن فروشی میکنن ...دزدی میکنن...مرتکب به قتل میشن و فقط وفقط ،مشکلاتشون روز به روز بیشتر میشه.....من خیلی از چیزها رو نمیدونم....واقعا نمیدونم.....تویی که دیشب توی اون مراسم شرکت کردی تا حالا به بقیه هم فکر کردی؟؟؟!!!!!!!!!

ویژگی های منتظر واقعی

1- معرفت و شناخت امام:

2- دوست داشتن حضرت و محبت به ایشان، چرا که ایشان جزء همان "قربی" است که خداوند در سوره شوری آیه 23، بر دوست داشتن آنها تاکید کرده است.

3- ایجاد سنخیت با حضرت ولی عصر (عج):

منتظر کسی است که تلاش کند روز به روز به لحاظ روحی، فکری و عملی خود را بیش از پیش شبیه مولای خود کند و این راهی ندارد جز تقویت ایمان ، تقوا و فضایل اخلاقی و دوری از گناه. بی تردید این مهم، یک شبه تحقق نمی یابد بلکه لازم است با توکل به خدا و توسل به خود حضرت، به طور تدریجی و مستمر در این راه قدم برداشت.

4- تلاش برای آماده کردن محیط و جامعه برای ظهور امام زمان (عج) از راه امر به معروف و نهی از منکر و در یک کلام اصلاح طلبی.

چند روز، چند ماه یا چند سال باید بگذرد تا فراموش کنم مردی آمد بی آنکه عاشقانه ای بگوید و بگویم...بی آنکه دستان گرمش را حس کنم...بی آنکه حتی دوستش باشم...آن مرد تمام وجودم را شیفته خودش کرد...

من از او دورم در حالی که تمام وجودم اوست...این همه قرابت و این همه دوری ، تضادی است که سخت آزارم میدهد...

آن مرد هیچ گاه نمیتوانست به من تعلق داشته باشد...چه دیر فهمیدم...افسوس که همیشه بهترین ها از آن من نخواهد شد...نمیدانم تو همسر کدامین دختر خوشبخت این دیار خواهی شد؟!سخت غبطه خواهم خورد به کسی که تمام آرزوهای مرا ،در آغوش میگیرد...اما باور کن برایت آرزوی خوشبختی دارم!

کاش در کودکی هایم هرگز یاد نگرفته بودم آن مرد آمد...ندیده بودم و نشنیده بودم از آمدن مردی که می آید ، بی آنکه بخواهم و میرود بی آنکه بدرودی گفته باشد...تنها آمدنش را یاد گرفته ام...بی آنکه بدانم در رفتنش چه کنم؟؟؟؟!!!!